Psychologia w internecie, rodzaje psychologii, psychologia dla każdego, dla Ciebie, jutra, na codzień, związków, skąd się bierze smutek

Zanim podjęli decyzję starania się o dziecko, przeszła wiele wewnętrznych dyskusji. Wiedziała, że początki są trudne, przewidywała różne sytuacje. Okazało się, że nie wzięła pod uwagę tego, z czym tak naprawdę musi się zmierzyć. Niezależnie od tego, jakie będzie to maleństwo. Bardzo absorbujące czy słodki, uśmiechający się bobas. To, czemu miała stawić czoła, to była ona sama.

Nie spodziewała się uczuć, które pojawiły się już od samego początku ciąży. Planowała dziecko a zamiast radości ogarniał ją smutek i strach. Bała się, że nie pokocha dziecka, nie będzie potrafiła być rodzicem. Przerażała ją myśl, że może być zimna i okrutna. Gdy wspominała bliskim o obawach, to słyszała, że da radę. Przecież nie pije i jest całkiem inna niż jej matka. Tego, że pić będzie, się nie bała.

Bała się jeszcze czegoś innego. Było coś, co starała się ukrywać, nawet przed samą sobą. To coś było 10 lat temu i nazywało się depresja. Można powiedzieć: posag z jej domu. Świadomość, że kiedyś może powrócić, była nie do zniesienia.

Zawsze miała jakieś zwierzęta, były jej potrzebne, by samej czuć się potrzebną. Tylko czy to wystarczy? Miała wrażenie, że jej matka i babcia od strony matki nie są stworzone do posiadania dzieci i ona również. Nigdy zresztą dziećmi się nie interesowała, nawet – ponoć uroczymi – niemowlętami. Jednak decyzję podjęła. Nie wie, czy to wiek, czy przekonanie, że należy dziecko mieć, czy własna potrzeba.