Wtórnie pojawia się więc lęk przed utratą kontroli, chorobą psychiczną, śmiercią. Często wystarczy sama myśl o potencjalnym zagrożeniu, aby wywołać objawy fobii. Lęku nie zmniejsza fakt, że inne osoby nie uważają danej sytuacji za niebezpieczną lub zagrażającą. Zdarza się, że otoczenie chorego radzi mu "wziąć się w garść", nie wykazując zrozumienia dla jego „bezpodstawnych” obaw. Tymczasem dla chorych strach ten jest nie do przezwyciężenia.