Przyczyny
Dokładna przyczyna anoreksji nie jest znana. To złożona choroba, powodowana
prawdopodobnie przez połączenie czynników biologicznych i społecznych,
obejmujących: presję społeczną, wiążącą szczupłość z atrakcyjnością seksualną,
historię rodzinną (czynniki genetyczne), typ osobowości i stosunki w rodzinie.
Badania sugerują, że stres, trudne doświadczenia życiowe i dezorientacja
związana z dojrzewaniem płciowym także mogą wiązać się z zachorowaniami na
anoreksję.
Diagnoza
Osoba chora na anoreksję waży zwykle co najmniej 15% mniej, niż wynosi
oczekiwana waga osoby tego wzrostu i w tym wieku.
Diagnoza wiąże się z oceną czynników psychologicznych i fizycznych. Może
wymagać zbadania podejścia do wagi, jedzenia, diet i obrazu własnego ciała.
Diagnozowanie anoreksji może być trudne, ponieważ większość pacjentów
zaprzecza chorobie i zwykle jest przyprowadzana na leczenie przez członka
rodziny. Anoreksja różni się także ciężkością u różnych osób. Osoba chora na
anoreksję może zwrócić się do lekarza z objawami takimi jak zatrzymanie
miesiączki, ból brzucha, wzdęcia lub zatwardzenie.
Leczenie
Anoreksja to poważna, złożona choroba i zwykle wymaga specjalistycznej opieki
medycznej.
Leczenie jest zwykle ambulatoryjne i odbywa się w szpitalu. Celem leczenia jest
zwiększenie masy ciała, powrót zdrowych nawyków żywieniowych i eliminacja
fałszywych przekonań na temat jedzenia, wagi i obrazu ciała. Zwykle oferuje się
leczenie psychologiczne, takie jak kognitywna terapia behawioralna. Dostępne są
także specjalne telefony zaufania dla cierpiących na zaburzenia odżywiania,
oferujące wsparcie i doradztwo.
Czasem zdarza się, że osoba chora na anoreksję jest tak słaba, że wymaga
hospitalizacji. W takim przypadku szpital zajmuje się dawkowaniem jedzenia
i płynów.
Inne choroby, pojawiające się w następstwie anoreksji, mogą wymagać leczenia
farmaceutycznego. W niektórych przypadkach zaleca się leki przeciwdepresyjne.
Powikłania
Kobiety chore na anoreksję mogą mieć problemy z zajściem w ciążę i objęte są
większym ryzykiem urodzenia wcześniaków lub dzieci z niską wagą urodzeniową

Zachorowanie na anoreksję w okresie dojrzewania lub wcześniej może opóźnić
niektóre zmiany związane z dojrzewaniem lub prowadzić do zahamowania rozwoju.
Osoby chore na anoreksję są bardziej narażone na osteoporozę (kruchość kości)
w późniejszym okresie życia. Anoreksja może także powodować utratę siły mięśni
– w tym mięśnia sercowego – co prowadzi do większego zagrożenia chorobą
serca